۲۱
مرداد
۹۲
برای تقویت حسّ قدرشناسی و سپاسگزاری نسبت به آنچه داریم،یک راه میان بر وجود دارد و آن دیدن حال و روز کسانی است که از آن بی بهره و یا کم بهره اند.
برای پاسداشت نعمت بزرگی که هنوز از آن بهره مندیم،خوب است نیم نگاهی داشته باشیم به جوامعی که به این نعمت ممتاز خداوندی با عناوینی گوش نواز و دل فریب چوب حراج زدند و امروز تازیانه عذاب این گناه کبیره بر سر و روی افسرده شان نواخته می شود.
غرب را می گویم!یعنی همان سرزمین تاریکی که مدت ها است خورشید عشق از آسمان زندگی مردمانش غروب کرده.
دیدن عمق فاجعه آسان نیست.هنر غربیان در بزک کردنو سانسور و پوشش نامرئی پشت صحنه زندگی تباهشان زبانزد است.
نگاهی عمیق می خواهد و دیده وری ژرف نگر تا از عمق فاجعه پرده بردارد!چه کسی بهتر از رهبر عزیزمان!
برای مطالعه به ادامه مطلب مراجعه نمایید...
